Van wereldreis naar WK-finale: de wonderlijke route van Ivy Tellier
In dit artikel:
Ivy Tellier zette op achttien haar opmars in het Nederlandse hockey tijdelijk stop voor een jaar wereldreizen — en staat nu, na die onderbreking, op het punt om met Jong Oranje een WK-finale te spelen. Drie jaar geleden was ze aanvoerder van HDM Meisjes A1, onderdeel van Oranje Onder 18 en uitgenodigd voor meetrainen met Jong Oranje. Toch koos ze, vlak na de middelbare school, voor een onconventioneel tussenjaar.
Haar rondreis begon in Thailand en bracht haar vervolgens naar Zuid-Afrika, Oostenrijk, Tanzania, Midden-Amerika (Costa Rica, Panama), Mexico en Guatemala. Onderweg deed Tellier avontuurlijke dingen — bungeejumpen, een vulkaan beklimmen, zwemmen in grotten — maar ze combineerde toerisme met werk en vrijwilligerswerk. In Oostenrijk gaf ze skiles; in Zuid-Afrika werkte ze als vrijwilliger in townships bij Port Elizabeth, waar ze hockeytrainingen gaf en zelfs zwemles verzorgde voor kinderen die nauwelijks toegang hadden tot faciliteiten. Die ervaringen maakten veel indruk op haar en gaven haar een ander perspectief op tegenslag en relativeringsvermogen.
Het reisjaar financierde ze met allerlei bijbaantjes: horeca, hostesswerk, verkeersregelaars, promotiewerk (waarbij ze onder meer Autodrop uitdeelde in een Formule 1-pak) en een paar opdrachten als influencer voor een sportmerk, waarmee ze ook haar opleiding tot skileraar betaalde. Ondanks haar afstand tot het dagelijkse trainingsritme bleef ze in contact met mensen uit het hockeywereldje en sloot de deur naar een nationale carrière niet helemaal af.
Dat contact bleek cruciaal: halverwege haar reis belde Dave Smolenaars, destijds coach bij Bloemendaal, met de belofte van een plek in de selectie als ze in augustus 2023 terugkeerde. Die garantie maakte de terugkeer naar topsport haalbaar. Terug in Nederland sloot Tellier aan bij Amsterdam, werkte aan haar conditie en hervatte het internationale traject. Een breuk in haar sleutelbeen hield haar even uit de race voor het EK, maar die tegenslag ligt achter haar.
Nu speelt Tellier haar eerste toernooi met Jong Oranje ver van huis, in Chili, en staat ze op het punt om in een WK-finale te verschijnen. Ze ziet haar wereldreis niet als tijdverlies maar als een proces dat haar heeft gevormd: ze voelt zich volwassener, beter in staat om met druk en tegenslag om te gaan en ziet het hockey in perspectief na het zien van armoede en veerkracht in andere landen. Haar verhaal is daarmee een voorbeeld dat er meerdere routes naar succes bestaan — en dat een onconventionele keuze na de middelbare school niet per se het einde van een sportcarrière hoeft te betekenen. Zoals Tellier zelf benadrukt: “Zie je wel, dat het ook op deze manier kan!”