Schopman: 'Wil hockey in Duitsland een beetje populairder maken'

In dit artikel:

In Mönchengladbach kreeg Janneke Schopman maandag als bondscoach van Duitsland een harde les van Nederland: Die Danas gingen met 5-1 onderuit in het EK-duel. Schopman, 48, stond na afloop midden tussen Duitse journalisten en sprak vloeiend Duits — en benadrukte dat ze volledig in Duitse dienst werkt — maar de uitslag maakte duidelijk hoe groot het kwaliteitsverschil nog is.

Schopman belandde op enigszins onverwachte wijze op de bank. Eind vorig jaar trad ze aan als technisch directeur van de Duitse hockeybond; drie weken later vertrok de bondscoach en nam zij de leiding over. De voormalig international heeft ruime ervaring als coach van bijvoorbeeld India (vierde op de Olympische Spelen van Tokio) en de Verenigde Staten, en zei dat het anders voelt om weer in Europa met een ploeg te werken die voor de top-5 wil meedoen.

Op het veld liet Oranje in de eerste helft direct weinig ruimte: binnen tien minuten stond het 0-2 en bij rust 1-4. Schopman omschreef de wedstrijd als een “oorwassing” en stelde dat sommige speelsters niet klaar waren voor de intensiteit van Nederland. Toch zag ze ook positieve momenten: in het derde kwart speelde Duitsland beter en toonde het team karakter. Haar analyse focuste op leerpunten: tegen toplanden worden fouten genadeloos afgestraft, en het kost tijd om die hiaten te dichten.

Strategisch wil Schopman Duitsland transformeren naar “the best of the rest”: een ploeg die dominant durft te spelen, druk zet en niet louter op counters en verdedigen focust. Ze erkent dat de Duitse basis groter en stabieler is dan bij haar eerdere projecten, maar dat de aansluiting met de absolute wereldtop fragiel blijft — een gat dat de komende maanden kleiner moet worden. De speelstijl wordt in Duitsland positief onthaald; pers en publiek prijzen het agressieve, hardwerkende imago van de “nieuwe Danas”.

Persoonlijke kanten van de dag: Schopman kreeg voor de wedstrijd veel berichtjes, waaronder van mensen die weliswaar Nederland aanmoedigden maar blij waren haar te zien. Haar familie hield vanzelfsprekend zijn steun aan Duitsland, maar zijzelf zong niet mee met het Duitse volkslied — een bewuste keuze die ze ook bij eerdere buitenlandse opdrachtgevers heeft gemaakt. Ondanks de pijnlijke nederlaag sluit ze de dag met ambitie: ze hoopt Oranje nog eens tegen te komen tijdens dit toernooi, idealiter in de finale.