Santiago brengt rust bij Oranje-Rood: 'Heb ervoor moeten vechten'
In dit artikel:
Tomás Santiago (33) heeft Oranje-Rood dit seizoen weer een betrouwbare muur tussen de palen gegeven, waardoor de Eindhovense ploeg als overtuigende koploper de winterstop inging. Sinds zijn komst stabiliseerde de defensie: na twaalf duels dit seizoen stonden er achttien tegengoals op de teller, tegen dertig na hetzelfde aantal wedstrijden vorig jaar. Die verbetering valt samen met Santiago’s transfer en zijn consequente basisplaats — hij keepte bijna de hele eerste seizoenshelft.
De Argentijn, die eerder acht jaar in België bij Gantoise en Royal Herakles keepte, maakte de overstap terwijl hij met zijn gezin in Gent woont. De reistijd naar Eindhoven (ongeveer anderhalf uur) en het gezinsleven waren afwegingen, maar zijn vrouw steunde het besluit: dit was waarschijnlijk zijn laatste kans om in de Nederlandse Hoofdklasse te spelen. Coach Ageeth Boomgaardt stopte met rouleren onder de lat en benoemde Santiago tot eerste keeper; de trainer prijst zijn reflexen, rust én vermogen om het team zowel te kalmeren als aan te zwengelen. Dat heeft ook gevolgen gehad voor teamgenoten: aanvaller Struan Walker levert de goals en strafcorners, terwijl Jelle Galema publiekelijk zijn waardering toonde na de 2-1 zege bij Den Bosch.
Santiago’s carrièrepad is er een van geduld en geleidelijke doorbraak. Hoewel hij al in 2013 zijn debuut voor Argentinië maakte, moest hij jaren wachten op de rol als eerste keeper. Op de Olympische Spelen van Rio 2016 zat hij nog als reservespeler achter Juan Manuel Vivaldi; pas op het WK 2023 in India trad hij definitief als nummer één aan. Over die lange weg zegt hij zelf: "Ik heb lang moeten wachten om eerste keeper van Argentinië te worden." De ervaring en rijpheid die daaruit voortkomen, gecombineerd met fysieke topvorm op 33-jarige leeftijd, verklaren mede zijn huidige niveau en de nominatie voor Wereldkeeper van het Jaar.
De stabiliteit die Santiago brengt, contrasteert sterk met de doelverdedigingschaos van de voorgaande seizoenen. Na het vertrek van wereldkeeper Pirmin Blaak ontstond kortstondig onrust; opvolger Tobias Walter voldeed niet aan de verwachtingen en talent Nieki Verbeek moest veel leren. Vorig seizoen resulteerde die wisselvalligheid in 57 tegengoals en een teleurstellende zesde plek.
Santiago geeft Oranje-Rood nu hét ingrediënt dat volgens de Hoofdklasse-formule nodig is om bovenin mee te draaien: een topspits (Walker), sterke corners en een topkeeper. Met zijn huidige vorm en internationale erkenning is hij een belangrijke pijler onder de ambities van de club richting de tweede seizoenshelft en eventuele play-offs.