Andere tijden bij Rotterdam: 'Prinsesjesmentaliteit is gekild'
In dit artikel:
“We praten niet meer over elkaar, maar met elkaar.” Met die zin vat aanvoerder Emma van Santbrink de omslag samen bij de Rotterdamse damesploeg, die na elf competitiewedstrijden verrassend in het linkerrijtje staat en al meer punten heeft dan in het hele voorgaande seizoen. De status van structurele overlevers — jarenlang afhankelijk van play-outs — is vervangen door het gevoel van een degelijke middenmoter: rustiger vooruitzicht op de laatste speelronde en vijf punten afstand tot de gevarenzone.
De omslag kwam zichtbaar tot uiting na het 0-0 gelijkspel tegen Amsterdam afgelopen zondag, een resultaat dat in Rotterdam als een overwinning werd gevierd. Dat duel volgde op eerdere knap verdedigde remises, onder meer een 0-0 tegen kampioenskandidaat Den Bosch. De publieke erkenning — lof, handtekeningjagers, een bijna kampioensachtige foto — markeert het mentale keerpunt naast de sportieve verbetering.
Belangrijke bouwstenen van die verandering zijn coach Jorge Nolte en het aangescherpte groepsproces. Nolte, vorig seizoen nog ingestapt bij de play-offs, bracht energie, directheid en duidelijke afspraken: geen “ja-maars” meer, conflicten worden uitgesproken en taken worden uitgevoerd. Een teamweekend in Venlo waarin speelsters kwetsbare verhalen deelden, versterkte onderling begrip. Daardoor groeit het vermogen om elkaar ruimte te geven, hulp te bieden bij tegenslag en niet meteen te oordelen. Van Santbrink vertelt hoe dat praktische effect kan hebben — even een speelster laten wandelen waardoor zij daarna beter presteerde.
De ploeg heeft eerder last gehad van interne breuken: ontslag van coach Jordy van der Waart, het stoppen van keepster Iris Nikerk en een verdeelde sfeer na het behalen van een zaaltitel. Vorig seizoen vocht Rotterdam zich in de Hoofdklasse ternauwernood veilig via shoot-outs tegen Nijmegen. Nu kenmerken positiviteit, saamhorigheid en collectieve inzet het teamklimaat; Nolte stimuleert zowel publiek als spelers en gebruikt humor en theatrale prikkels om scherpte af te dwingen.
Sportief blijven de Rotterdammers voorzichtig: het doel is in eerste instantie behouden van het niveau (liefst directe handhaving), maar de nieuwe onderlinge dynamiek maakt bijstellen van ambities bespreekbaar. Concreet staan ze op plek zes en lijken ze meer rust te hebben in het oog van de competitie — een bewijs dat cultuurverandering op de club zich zowel in woorden als in resultaten heeft vertaald.